در دهه پنجاه، در سال‌های دانشجویی، از طریق دوستِ دیرینم مجید مظفری که در کنارش در تلویزیون ملی ایران بازیگری می‌کرد، افتخار آشنایی با مادر مهربانِ سینمای ایران سرکار خانم حمیده خیرآبادی نصیبم شد. ویژگی بارزِ خانم خیرآبادی انسانیت پُرمهری بود که در اولین دیدار آدمی را مجذوب می‌کرد. جذبه‌ای که در تمامِ طول آشنایی و دوستی ما در جانم نشسته بود و گرمابخش زندگی‌ام بود.
در دهه پنجاه، در سال‌های دانشجویی، از طریق دوستِ دیرینم مجید مظفری که در کنارش در تلویزیون ملی ایران بازیگری می‌کرد، افتخار آشنایی با مادر مهربانِ سینمای ایران سرکار خانم حمیده خیرآبادی نصیبم شد. ویژگی بارزِ خانم خیرآبادی انسانیت پُرمهری بود که در اولین دیدار آدمی را مجذوب می‌کرد. جذبه‌ای که در تمامِ طول آشنایی و دوستی ما در جانم نشسته بود و گرمابخش زندگی‌ام بود.
